Verkenning ‘Op zoek naar de balans tussen voorzorg en daadkracht in de opsporing’ gepubliceerd

In opdracht van de Commissie Politie en Wetenschap hebben Ira Helsloot en Jelle Groenendaal een verkennend onderzoek uitgevoerd naar de vraag in hoeverre het Programma Versterking Opsporing (PVO, onderdeel van het Programma Versterking Opsporing en Vervolging) rekening houdt met de spanning tussen het verhogen van het aantal afgehandelde strafzaken (daadkracht) en het minimaliseren van het aantal onterechte veroordelingen (voorzorg). De verkenning bouwt voort op een eerder onderzoek van Crisislab naar de doeltreffendheid en doelmatigheid van het PVO voor het kunnen onderkennen en voorkomen van tunnelvisie en andere procesaspecten door rechercheteams die zich bezighouden met grootschalige opsporing bij maatschappelijk zwaarder ervaren misdrijven (Teams Grootschalige Opsporing).

Een analyse van het kwaliteitsbeleid gericht op de opsporing door de politie laat volgens de onderzoekers zien dat het PVO vooral een voortzetting is van een al voor Posthumus ingezette en autonome professionaliseringsdrang. Dit proces heeft in feite slechts een extra impuls gekregen door de commotie rond de Schiedammerpark moord. Het PVO heeft vooral tot een professionalisering geleid ten koste van de efficiency en dus daadkracht van de opsporing. De onderzoekers pleiten dan ook voor meer onderzoek om te komen tot inzichten die leiden tot een optimale balans tussen daadkracht en voorzorg.

De publicatie is onderdeel van de reeks P&W verkenningen en is gratis te downloaden van de website van Politie en Wetenschap.